Chrześcijaństwo a kobiety

Autor: Paulina Jastrzębska

Pismo Święte, wbrew pozorom, wiele mówi o kobietach. Na kartach Biblii czytamy o kobietach pobożnych jak i tych zbuntowanych. Przyjrzyjmy się pokrótce niektórym kobietom w Piśmie Świętym i spróbujmy odpowiedzieć na pytanie o rolę kobiet w chrześcijaństwie.

EWA

Zacznijmy od Ewy, pierwszej kobiety stworzonej przez Boga. W Księdze Rodzaju (Rdz 1, 26-27) czytamy:

„Następnie Bóg powiedział: Uczyńmy człowieka na nasz obraz, na nasze podobieństwo (…) Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz. Stworzył go na obraz Boga – stworzył ich jako mężczyznę i kobietę”.

Z powyższego tekstu można wywnioskować dwie istotne rzeczy:

1. Kobieta i mężczyzna są obrazem Boga.

A skoro tak, to:

2. Bóg ma w sobie pierwiastek męski i żeński.

Widzimy więc, że Ewa stworzona została równa mężczyźnie. Z innego wersetu wiemy też, że jest wręcz jego wierną kopią z kilkoma oczywistymi różnicami anatomicznymi. Niemniej jednak pod względem osobowościowym, posiadała ona prawa dokładnie takie same jak Adam.

Mogła poruszać się po ogrodzie, korzystać z jego zasobów. Pracowała nazywając zwierzęta podobnie jak Adam. Można byłoby rzec, iż powołana została na to samo stanowisko, co małżonek. I co najważniejsze, miała osobistą relacje z Bogiem. Mogła przechadzać się swobodnie po całym ogrodzie, rozmawiając ze swoim Stwórcą oraz cieszyć się jego obecnością.

Tak bliska relacja z Bogiem świadczy o tym, iż Ewa była kapłanką, miała niczym nie ograniczony dostęp do Boga. Jak wiemy z późniejszych relacji, po upadku pierwszych ludzi ten przywilej zarezerwowany był wyłącznie dla Lewitów, mężczyzn wybranych przez Mojżesza. Tylko oni mogli wejść do Przybytku.

Upadek pierwszych ludzi nie był jedynie udziałem kobiety. Adam mimo, że mógł odmówić, również sięgnął po owoc. Wydaje się nawet, że zrobił to z wielką ochotą. Nie zganił żony, nie ostrzegł, wręcz przeciwnie…

Jednak to na Ewie skupiły się wszelkie krytyczne spojrzenia, Czy kiedykolwiek będzie ona w stanie odwrócić swój los? Odkupić swój grzech? Naprawić błąd? Czy jeszcze kiedyś powróci do raju? Czy będzie ponownie kapłanką?

W rozdziale 3,15-17 Księgi Rodzaju czytamy o obietnicy danej Ewie oraz szatanowi przez Boga:

„Wzbudzę też nieprzyjaźń miedzy tobą i kobietą, między twoim potomstwem i między jej potomstwem - ono zrani ci głowę a ty zranisz mu pietę. Natomiast do kobiety powiedział: Bądź pewna, że pomnożę twój trud i bóle rodzenia. W bólach będziesz rodziła dzieci, na mężu będziesz skupiać pragnienia a on będzie nad tobą panował.”

Tak więc utraciwszy swą niezależność, Ewa stanęła w cieniu swego męża na kolejne tysiąclecia. Jednak nadzieja spełnienia obietnicy, którą nosiła w sobie („potomstwo Ewy zrani głowę diabłu”), pomogła przetrwać największe tragedie, smutki i upokorzenia.

SARA

Kolejna ciekawa kobieca postać to Sara, małżonka Abrahama. Kobieta której nadzieja posiadania potomka została przywrócona, a tym samym nadzieja odkupienia grzechu Ewy.

W dalszej części księgi rodzaju czytamy o spotkaniu Abrahama z Bogiem, podczas którego Bóg obiecuje Abrahamowi „potomstwo liczne jak gwiazdy na niebie”. Bóg dotrzymał obietnicy i Sara urodziła syna, Izaaka. Chłopca, który, jak wiemy, jest zaczątkiem dwunastu pokoleń.

TAMAR

Czasem, aby sprawiedliwości stała się zadość, ludzie dopuszczają się podstępu. Taką osobą była Tamar. Biblijna kobieta która, aby dopiąć swego, wykazała się nie lada odwagą i przebiegłością. Domagając się męskiego potomka obiecanego przez teścia, postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce. Widząc, że Juda nie zamierzał dotrzymać obietnicy, postanowiła przebrać się za prostytutkę i uwieść go, tym samym dopięła swego i urodziła syna. Co więcej, nie utraciła łaski w oczach Boga. Wręcz przeciwnie, wpisała się w historie Izraela i jako prababcia Jezusa Chrystusa, widnieje dumnie na kartach Biblii do dziś.

RACHAB

A teraz przyjrzyjmy się nieco innej postaci, którą była Rachab, nierządnica. Jej zajęcie było praktycznie jej nazwiskiem. Rachab Nierządnica. Za jej czasów były dwa rodzaje prostytutek: te pracujące w świątyni kananejskiej i zwykłe prostytutki miejskie. Rachab była tą zwykłą, jednak cechował ją spryt i rezolutność. Była tego rodzaju kobietą, o której wszyscy mówili, ale nikt nie mówił do niej. Szczególnie w miejscu publicznym. Prostytutki były wyrzutkami społecznymi – odrzucone, moralnie trędowate, tolerowane, ale w żaden sposób nie uznawane. Nawet mężczyźni którzy wydeptywali ścieżkę do jej drzwi w nocy, w dzień odwracali się do niej plecami, podobnie jak reszta miasta. Mimo tego Rachab wpisała się na kartach Biblii jako ta, która przyjęła jedynego Boga, ukryła dwóch Izraelitów i została włączona do rodziny dzieci Bożych.

DEBORA

W Księdze Sędziów, w rozdziale 4, 4, czytamy o Deborze:

„W tym czasie sądziła Izrael Debora, kobieta, prorokini, żona Lapidota. Siadywała ona pod Palmą Debory pomiędzy Ramą a Betel na pogórzu Efraima i tam przychodzili do niej Izraelici rozstrzygać swe sporne sprawy…”

Debora to kobieta sprawiedliwa, ewidentnie cechowała ją mądrość, zmysł strategiczny, cechy przywódcze. W tekście czytamy, że pełniła funkcje sędzi. Warto wiedzieć, że były to czasu upadku kapłaństwa. Lewici odpowiedzialni za opiekę nad ludem bożym popadli w grzech, a na ich miejsce pojawili się właśnie sędziowie. Jednym z takich sędziów była Debora, która poprowadziła kilkutysięczną armię do zwycięstwa. Była na tyle kompetentna, że mężczyźni bez problemu poddali się jej kierownictwu. Co więcej, była ona prorokinią. Oznaczało to, że nawiązała głęboką relację z Bogiem. Stwórca przemawiał do niej, a ona odpowiadała na Jego wołanie. Stając się wyrocznią dla Izraela, Debora sądziła Izrael przez 60 lat.

MARIA

Jedną z najbardziej znanych kobiet Biblii, zaraz po Ewie, jest Maria, matka Jezusa. Powołana do służby i jednej z największych misji w dziejach kobiet, przyczyniła się do wypełnienia planu zbawienia. To jej syn miażdży głowę szatanowi. Czy Ewa może teraz odetchnąć spokojnie? Z pewnością tak. Ale czy rola Marii skupiła się tylko na urodzeniu Mesjasza? Na pierwszy rzut oka mogło by się tak wydawać ale przyjrzyjmy się bliżej matce Jezusa Chrystusa.

Była to kobieta która:

• Słyszała głos Boga

• Odpowiedziała na powołanie

• Otrzymała miano błogosławionej

• Miała wkład w wychowanie syna Bożego

• Jako pierwsza przyjęła zbawienie, tym samym zapewniając sobie miejsce w raju

• Miała autorytet: syn, Jezus był jej posłuszny (wesele w Kanie Galilejskiej)

• Jako zbawiona chrześcijanka świadczyła o zmartwychwstaniu

• Przyjmując Jezusa jako swojego Pana i zbawiciela stała się dzieckiem Bożym, członkiem Kościoła

JEZUS I KOBIETY

Aby usłyszeć głos Boga, mężczyźni wchodzili na wzgórza bądź szli do świątyni, kobiety natomiast nie miały na to czasu, zajęte były codziennymi obowiązkami i właśnie w takich warunkach przychodził do nich Bóg i mówił.

Przykładem takiej kobiety jest Samarytanka przy studni, która w rozmowie z Chrystusem żali się, że jej lud nie może wejść do świątyni.

Pomijając fakt, że Chrystus czekał na nią pod studnią (sam do niej przyszedł), to obiecał jej, że da jej pić wodę żywota i od teraz będzie miała bezpośredni dostęp do Boga. Owa kobieta, porzuciwszy wszystko, zaniosła dobra nowinę innym. Myślę, że była jedną z pierwszych powołanych apostołek. Dzięki jej świadectwu wielu się nawróciło.

W Nowym Testamencie czytamy o wielu kobietach, które otaczały Pana Jezusa. Miedzy nimi były gospodynie, które zapraszały go na posiłek, uczennice, prostytutki czy wreszcie zamożne żony namiestników. Widzimy także, że to kobiety jako pierwsze odnalazły pusty grób Pański i jako pierwsze zaniosły nowinę o zmartwychwstaniu.

Dzieje Apostolskie wspominają o kobietach, które usługiwały, udostępniały swoje domy na potrzeby pierwszego Kościoła. A co zamożniejsze panie utrzymywały finansowo i udzielały schronienia apostołom. Część z ówczesnych chrześcijanek tragicznie zginęła za wiarę. Z dalszej historii Kościoła aż do dziś wiemy, że wiele z Pańskich kobiet zaniosło Dobrą Nowinę na dwory, pałace, do szpitali i szkół oraz do krajów trzeciego świata.

A więc jaka jest rola kobiety w chrześcijaństwie? Myślę, że kluczowa. Czasem zastanawiam się, co by było, gdyby nie kobiety. Jak wyglądałby dzisiejszy świat? Być może nigdy się tego nie dowiemy, ale jedno jest pewne: kobiety miały i mają ogromny wkład w rozwój chrześcijaństwa. Przez wieki kobiety urodziły i wychowały księży, nauczycieli, naukowców, przywódców i królów. Kobiety zmieniły świat.

Bibliografia:

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Poznań 2016

Zdjęcia, Samarytanka, Maria, Adam I Ewa www.pixabay.com [dostęp: 26.03.2021]