Prorocy i proroctwa w STarym Testamencie

Funkcje proroka i proroctw. Analiza i rozpoznanie.

Tydzień temu w Polskim Kościele w Dudley przerabialiśmy temat proroctw Starego Testamentu, poniżej wysyłam kilka pomocnych zagadnień w skrócie dla tych co byli obecni oraz ćwiczenia ( w załączniku) do rozpoznawania rodzajów proroctw dla chętnych:

1.Cechy charakterystyczne proroctwa

-Powiązanie przyszłości i teraźniejszości

-Perspektywa prorocka

-Proroctwa bezwarunkowe ( na pewno się wydarzą), warunkowe (wydarzą się/ lub nie wydarzą się jeśli...), sekwencyjne (wydarzą się co jakiś czas lub na zmianę lub wydarzą się za 500 lat w innych okolicznościach).

2.Formy mów prorockich:

-Zapowiedź sądu. Jest to podstawowa forma mów prorockich. Przykład Am 7,15-17.

Charakterystyczne elementy:

a.wysłanie proroka

b.przedstawienie oskarżeń czy sytuacji, która doprowadziła do sądu

c.formuła posłańca

d.zapowiedź zagłady

Nie zawsze wszystkie elementy występują, nieraz niektórych brakuje, zawsze obecne dwa podstawowe: wymienienie oskarżeń i opis sądu.

-Proroctwo błogosławieństwa lub ratunku. Przykład; Jr 33,1-9 Podobna struktura jak w poprzednim przypadku: przedstawienie sytuacji i zapowiedź błogosławieństwa. Akcent w tym rodzaju przemów pada na Boże miłosierdzie. Prorok jasno stwierdza, że ratunek pochodzi wyłącznie od Boga.

-Mowy biada. Przykład Am 5,18-20; Szczególny rodzaj zapowiedzi sądu, który zawiera wyraz hoj - biada, a po nim następuje seria imiesłowów opisujących do kogo się owo hoj odnosi, wymienienie przewinień i ogłoszenie rodzaju kary. Słowo biada znamionowało tragedię i nieuchronne nieszczęście. Był to mocny środek przepowiadający zagładę, akcent pada bardziej na nieuchronny sąd, na to że nadchodzi i jest to nieuniknione, niż na smutek jaki będzie jego rezultatem.

-Proces sądowy rib. Przykład Iz 3,13-26; Zwiera wezwanie przed Boży trybunał sędziowski, cała oprawa jak w sądzie wraz ze świadkami, mową oskarżycielską, w której wymienione są winy i przedstawieniem wyroku. Nawiązanie bezpośrednie do przymierza. Teraz za złamanie w dany sposób przymierza Izrael (Juda) jest sądzony. Czasami też forma ta używana przeciw innym narodom albo fałszywym bóstwom, jak w Iz 41,21-29 – wezwanie bóstw na sąd, mają zebrać dowody na swoją obronę, później oskarżenie, że są niczym i świadectwo dowodzące ich winy – nie są w stanie nic zrobić, potem ogłoszony wyrok są fałszywe, są niczym.

-Mowa – dysputa. Jr 31, 29-30 Polega na cytowaniu czyichś słów przeciwko niemu i używa się jego własnych stwierdzeń do pokazania, że jest w błędzie. Składa się z trzech części:

- formuła wprowadzająca ( np. „Słowo Pana przyszło do mnie mówiąc”)

- cytat przeciwnika, aby wykazać, że jest w błędzie (często zwiera chiazm)

- kontrargument wskazuje na błędy w rozumowaniu i pokazuje Bożą interwencję w sytuację.

Ponadto w ST występują też takie formy proroctw jak:

-Formy mądrościowe

-Język poetycki

-Działania symboliczne np. Ozeasz

-Sprawozdania z wizji np. Jan

3. Po co nam proroctwa?

stymulacja
miały potwierdzać Słowo Boże
miały pobudzać do działania
motywować
dowód, wyraz bycia, obecności Boga wśród/z ludźmi

4. Cechy i funkcje proroka:

Podsumowanie cech proroka Pwt 18,9-22 i Pwt 13,2-6

Analiza znaczenia słowa Profetes i Nawi

gr. profetes – ktoś, kto mówi w imieniu innej osoby, często bóstwa.

hebr. Nawi – pochodny czasownika semickiego nawu oznaczającym „ogłaszać, wzywać”. Może być rozumiany w sensie czynnym – „ten kto wzywa, ogłasza”, lub biernym – „wezwany, powołany”.

Funkcje Proroka: